ســخــن شــیــعــه

به وبگاه عقیدتی سخن شیعہ خوش آمدید...

آیا کتاب های مقدس، چنان که مسیحیان می گویند به طریق وحی آسمانی و الهام الهی نوشته شده یا افرادی معمولی و معلوم الحال آن ها را بر حسب هوای نفس و طرز فکر خود به رشته تحریر در آورده اند؟
جیمز هاکس در "قاموس کتاب مقدس" مقدس صریحا بیان می دارد که نویسندگان کتاب های مذهبی مسیحیان در نوشتن آن ها از جانب خدا الهام می گرفتند و نوشته آنان وحی آسمانی و خودشان نیز دارای مقام نبوت بودند و ذیل کلمه الهام می نویسد:

«نویسندگان عهد جدید به داشتن الهام، موعود بودند و آنان به هدایت الهام نوشتند و نبوت کردند»
قاموس کتاب مقدس، ص97

باید یاد آور شویم موضوع الهامی بودن عهد جدید و مقام نبوتِ نویسندگان آن ها در اناجیل موجود نیز آمده است و بر وحیانی بودن اناجیل و مقام نبوت شاگردان مسیح صحه گذاشته اند.

اکنون باید دید شاگردان مسیح که برخی ازآنان بر حسب گمان مسیحیان از نویسندگان عهد جدید به شمار می روند، به راستی پیامبر یا لااقل مردان پاک و مومن منزهی بودند یا خیر؟

نظر انجیل ها درباره شاگردان مسیح

انجیل متی بر خلاف عقاید مسیحیان شاگردانِ مسیح را نه تنها شایسته پذیرش وحی و الهام از جانب خداد نمی داند، بلکه آنان را مردمی بی ایمان و مبغوض نزد مسیح معرفی می کند. در انجیل متی داستان مردی را می خوانیم که نزد مسیح آمده برای درمان بیماری پسرش-که دچار صرع بوده و جهتِ معالجه پیش شاگردان مسیح برده ونتیجه نگرفته بود- از عیسی مسیح استمداد می کند. در این هنگام عیسی با تندی و خشونت خطاب به شاگردانش می گوید:
«ای فرقه بی ایمان و کج رفتار! تا به کی با شما باشم و تا چند متحمل شما گردم، او را نزد من آورید. پس عیسی او را نهیب داده، دیو از وی بیرون شد و آن پسر شفا یافت. اما شاگردان نزد عیسی آمده در خلوت پرسیدند. چرا ما نتوانستیم او(دیو) را بیرون کنیم؟ عیسی ایشان را گفت به سبب بی ایمانی شما، زیرا هر آینه به شما می گویم اگر ایمان به اندازه دانه خردلی می داشتنید بدین کوه می گفتید از این جا به آن جا شو منتقل می شد و هیچ امری بر شما محال نمی بود»
انجیل متی، باب17، جمله17-21

در اینجا می بینیم مسیح شاگردان خود را بی ایمان و کج رفتار قلمداد می کند و از بی لیاقتی و ناشایستگی آنان در راندن دیو از وجود بیمار سخت عصبانی می شود. در اناجیل موجود، موارد زیادی به چشم می خورد که مسیح به شاگردان خود اظهار بدبینی می کند و آنان را به سستی در عقیده و ضعف ایمان نسبت می دهد. وی خطاب به حواریان می گوید:
«ای سست ایمانان چرا در خود تفکر می کنید...پس چرا نفهمیدید که درباره نان شما را نگفتم که از خمیر مایه فریسیان و صدوقیان احتیاط کنید»
انجیل متی، باب16، جمله9-12
درجه سستی عقیده و ضعف ایمان شاگردان عیسی به وی آن چنان بود که در حساس ترین لحظات یعنی شب شهادت مسیح(بر حسب تعالیم کلیسا) از کمک به او خود داری کردند، با آن که مسیح از آنان خواسته بود تا ساعتی با وی بیدار بنشینند و برای نجاتش دعا کنند، ولی آنها کوچک ترین اعتنایی به این دستور عیسی ننمودند.
در این باره در انجیل می خوانیم:

«پس بدیشان گفت: نفس من از غایت الم، مشرف به موت است. در این جا مانده با من بیدار باشید. پس قدری پیش رفته به روی در افتاده و دعا کرد: ای پدر من، اگر ممکن باشد این پیاله(جام مرگ) از من بگذرد، لیکن نه به خواهش من  بلکه به اراده تو. و نزد شاگردان خود آمده ایشان را در خواب یافت و به پطرس گفت: آیا همچنین نمی توانستید یک ساعت با من بیدار باشید و دعا کنید تا در معرض آزمایش نیفتید... و آمده باز ایشان را در خواب یافت، زیرا که چشمان ایشان سنگین شده بود و پس ایشان را ترک کرده رفت
انجیل متی، باب26، جمله39-44

انجیل متی می گوید: شبی که عیسی به دست دشمنان خود گرفتار می شد خطاب به جمیع شاگردان گفت:

«همه شما امشب درباره من لغزش خواهید خورد»
انجیل متی، باب26، جمله31-39

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی